Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

ΕΓΩ - Η ΑΠΕΡΓΙΑ - ΤΑ ΜΑΤ (2008)

Πριν από δύο χρόνια τέτοια εποχή είχαμε απεργία ..... να'ναι καλά η κ.Πετραλιά και το νομοσχέδιό της. Τώρα κομμωτήριο ήταν και της ήρθε η έμπνευση ένταξης του δικού μου Ταμείου Σύνταξης στο ΙΚΑ ; Δεν μπορώ να πω με σιγουριά .... θα σας γελάσω και δεν θέλω. Μανικιούρ έκανε ;; Θα σας γελάσω και δεν θέλω ;;; Με αυτά και με τα άλλα να σου η αφεντιά μου πάλι σε πορεία διαμαρτυρίας ..... πάλι λέω ;; την τελευταία φορά ήμουν 30 χρονών !!! (γειά σου Μητσοτάκη μου, βρε που σε θυμήθηκα) τώρα μετά από 21 χρόνια που να τρέχω η γυναίκα....και έχω και κάλους.... είμαι εγώ για τέτοια......;;;

Τελικά πάντα είσαι και για τέτοια και χειρότερα, όταν βάζουν το ΜΑΚΡΥ χέρι τους οι υπουργοί - λαμόγια, στα εργασιακά σου δικαιώματα, ή στις εισφορές σου που έχεις πληρώσει ακριβά, πολύ ακριβά και δουλεύεις στον φορέα σου για 27 ολόκληρα χρόνια περιμένοντας να έρθει η ώρα της αξιοπρεπούς αποχώρησης (σύνταξης). Σου αρπάζουν από την τσέπη αυτό που σου αναλογεί να πάρεις, σύμφωνα με τις εισφορές σου και να πας στην ευχή του Θεού.

Η αφεντιά μου, ζούσα εκείνο το διάστημα από προσωπικό κέφι στο Ξυλόκαστρο χειμώνα - καλοκαίρι και πηγαινο - ερχόμουν στην Αθήνα κάθε μέρα να εργαστώ και να επιστρέψω.. συνέχισα να πηγαινο - έρχομαι για να απεργώ...... στην απεργία που κράτησε ένα μήνα και μερικές μέρες (απλήρωτες φυσικά) ξεκινούσα έφτανα στο τόπο εργασίας - απεργίας για περιφρούρηση ,για να συμπαρασταθώ έστω και για λίγο με την παρουσία μου στους συναδέλφους που ήταν σε 24ωρη βάση εκεί απ' έξω από τις κλειστές πόρτες άυπνοι, ταλαιπωρημένοι και κάποιες μέρες κάναμε συγκεντρώσεις και πορείες.

Σε κάποια από τις πορείες μας επιτέλους μπορέσαμε να βρεθούμε στην αριστερή πλάγια από τον άγνωστο στρατιώτη, είσοδο της Βουλής των Ελλήνων, δηλαδή στο σπίτι των άχρηστων κυβερνώντων της εποχής εκείνης (2.2008). Μπροστά - μπροστά στην πορεία , η αφεντιά μου και φάτσα - φάτσα με τα ΜΑΤ.

Εκεί πλέον σταματημένοι και ακινητοποιημένοι παραμένουμε όλοι (επί των επάλξεων) και τι άλλο να κάνουμε φωνάζαμε συνθήματα για τον αγώνα μας και κοιτιώμαστε ...... οι απο εδώ διαμαρτυρώμενοι και οι από εκεί φύλακες της τάξης και της εφαρμογής του νόμου (στα κεφάλια των απεργών).

Αρχιζω να ελέγχω οπτικά την κατάσταση και να σκέπτομαι τρόπο διαφυγής σε περίπτωση που ξεκινήσει το πανηγύρι, δηλαδή οι φάπες και άλλες ευγενικές χειρονομίες των παιδιών των ΜΑΤ!!! Μετά σκέφτηκα ότι καπνίζω πολλά χρόνια !!! θα αντέξω στην τρεχάλα;;; δεν είμαι και παιδάκι (που λέει ο λόγος) !!!

Καλά σκέτη απογοήτευση ουδείς τρόπος διαφυγής απλά κάθεσαι και τις τρώς σκέφτηκα και άρχισα να περιεργάζομαι το γκλοπ, την ασπίδα και το κράνος του νεαρού που απείχε από μένα ένα μέτρο και κάτι.

Σκέφτηκα ότι αν φάω έστω και μία στο κεφάλι από αυτό το φονικό μαύρο παλούκι ..... δεν θα ξαναβγάλω το σκύλο βόλτα, αλλά θα τον κοιτάω από πολύ ψηλά .... δεν θα ξαναδώ τη θάλασσα ....αλλά τουλάχιστον τι στα κομμάτια θα γράψουν και κανένα τραγουδάκι για μένα αφού θα πέσω ηρωϊκά !! Α! μπορεί να γίνω και σύνθημα .... για άλλες πορείες και απεργίες.... αλλά με το όνομα που έχω, άντε εσύ να ξεχωρίσεις τώρα για πια Ελευθερία φωνάζουν !!! και πάνω που αρχίζω να ζω το όνειρο της ηρωίδας (τι άλλο να κάνεις όταν κοιτάς και περιμένεις στωικά να φας ξύλο) παρατηρώ ότι ο πιτσιρικάς (ΜΑΤΑΤΖΗΣ) που ήταν πολύ κοντά μου, με κοιτάει στα μάτια, κατεβάζει το βλέμμα του στις μπότες του και μετά αλλάζει κατεύθυνση η ματιά του. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιώ ότι αυτό το μικρό παιδί που ήταν δεν ήταν είκοσι ; είκοσι ένα ; κάλλιστα θα μπορούσε να είναι παιδί μου. Ενα νεαρό παιδί, λεπτό και χλωμό που για 700 ευρώ !! του είπανε τράβα να δείρεις ότι και όποιον βρεις μπροστά σου ακόμα και τη μάνα σου....

Η απεργία έληξε άδοξα .... η κα. Πετραλιά έκανε το κέφι της........

Φεβρουάριος 2010, σήμερα ανακοινώθηκαν τα μέτρα για το ασφαλιστικό από τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά. Εμαι δύο χρόνια μεγαλύτερη σκέπτομαι και συνεχίζω να καπνίζω ! πόσο γρήγορα μπορώ να τρέχω ακόμα ; Αραγε το ίδιο νεαρό αγόρι των ΜΑΤ θα είναι εκεί για να διαφυλάξει τα ιερά και όσια της χώρας (Βουλή) ;;; του δώσανε καμιά αύξηση ;;; μήπως αυτή τη φορά θα μου τις βρέξει;;;
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Σχόλιο της Κ.Μπρώνη στο Θέμα "Γυναίκες που τίμησαν την Ελλάδα (διαχρονικά)"

Για μένα υπόδειγμα ανθρώπου και γυναίκας απ' τις μέρες μας είναι η Αμαλία Κουτσούρη-Φλέμινγκ. Οι παλιότεροι νομίζω ότι θα θυμόμαστε εκείνο το πρόσωπο με το τρυφερό μειδίαμα γεμάτο κατανόηση βλέμμα και την αισιόδοξη έκφραση που εξέπεμπε το πρόσωπό της. Αγωνίστρια, οραματίστρια, άνθρωπος με την αξιοπρέπεια να αναδίνεται από τον κάθε πόρο της ύπαρξης της.

Χαρακτηρίστηκε «Φάρος έμπνευσης, πρότυπο γυναίκας αλλά και αξιακό πρότυπο για όλους, ξεχωριστή και σπάνια που συνδύαζε τέλεια πολλαπλούς ρόλους αυτούς της γυναίκας, της επιστήμονος, της πολιτικού, με επαναστατικό και αγωνιστικό χαρακτήρα της, με μια απόλυτα γήινη αντίληψη που κατόρθωνε με επιμονή, σθένος, σταθερότητα και άψογα δομημένη επιχειρηματολογία να προωθεί τις απόψεις της είτε ως βουλευτής της κυβέρνησης είτε από την αντιπολίτευση και ήταν πάντα πάρα πολύ καλά προετοιμασμένη και ακαταπόνητη σε ότι αφορά τις επαφές της με τις άλλες αντιπροσωπείες που δεν αντιλαμβάνονταν τα ``δικά μας δίκαια`` στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό». Αγωνίστηκε για την παιδεία, την ισότητα και τα εθνικά μας θέματα.

Ήταν γιατρός και μετά την μεταπολίτευση βουλευτής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Ιούνιο του 1912.

Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναγορεύτηκε διδάκτωρ και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι. Εργάσθηκε στο Νοσοκομείο Necker (Παρίσι), και στο Λονδίνο.

(Κι αν μας φαίνεται κάτι απόλυτα φυσικό τώρα, ας θυμηθούμε πότε οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου).

Στη διάρκεια της κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση.

Με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου πήγε το 1945 στο Λονδίνο, εργάστηκε στο Wright Fleming Institute δίπλα στον Νομπελίστα μικροβιολόγο Αλεξάντερ Φλέμινγκ μέχρι το 1949, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διεύθυνση του Ευαγγελισμού.

Το 1953 παντρεύτηκε με τον Φλέμινγκ αλλά ο γάμος τους κράτησε μόνο δύο χρόνια καθώς ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ πέθανε το 1955.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και συνελήφθη τον Αύγουστο του 1971.

Ύστερα από ανάκριση 25 ημερών, στη διάρκεια της οποίας βασανίστηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε από το έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών. Η δικτατορία φοβούμενη τον αντίκτυπο που θα είχε στη διεθνή κοινότητα η φυλάκιση της την άφησε ελεύθερη και την απέλασε, ενώ της αφαίρεσε και την ελληνική ιθαγένεια.

Επέστρεψε στο Λονδίνο από όπου ξαναγύρισε μετά την πτώση της δικτατορίας.

Κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη των βασανιστών της ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη χρήση παραισθησιογόνων και άλλων ουσιών κατά τη διάρκεια ανακρίσεων στην περίοδο της χούντας.

Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας το 1977 και βουλευτής Α' Αθηνών το 1981 και το 1985 με το ΠΑΣΟΚ. Δε δίστασε όμως να διαφωνήσει δημόσια με τον Ανδρέα Παπανδρέου για τις διαγραφές στελεχών της Δημοκρατικής Άμυνας και του ΠΑΚ από το ΠΑΣΟΚ., παρότι είχε στενές σχέσεις μαζί του.

Διετέλεσε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Υπήρξε Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων

Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου του 1986, χωρίς να προλάβει να δει τη δημιουργία του Ιδρύματος Βασικής Βιοϊατρικής Έρευνας Αλέξανδρος Φλέμινγκ, το οποίο ιδρύθηκε χρόνια αργότερα στη Βάρη και σήμερα θεωρείται ως ένα από τα πληρέστερα του είδους του στον κόσμο.

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Γυναίκες που τίμησαν την Ελλάδα (διαχρονικά).

Αγγίζοντας ένα τέτοιο θέμα, μπροστά μου έρχεται χωρίς να το θέλω το γελαστό και πανέξυπνο πρόσωπο της Μελίνας Μερκούρη. Τι να πρωτοθαυμάσει κάποιος σ' αυτήν την γυναίκα με το θυελλώδες ταπεραμέντο , το θάρρος που την διακατείχε, το θράσος με την καλή έννοια ώστε να μη φοβάται τίποτα και να μην υποκύπτει, και την ατελείωτη αγάπη για τη χώρα μας. Το ότι μπόρεσε με την παρουσία της και μόνο να αφήνει άφωνους ηγέτες μεγάλων χωρών και να περνάει τα καλύτερα και θετικότερα μηνύματα για την Ελλάδα.
Τι να πεις και τι να πρωτο-θυμηθείς για μια τέτοια ταλαντούχα, όμορφη, έξυπνη, εύστροφη, μορφωμένη γυναίκα. Τίμησε τη χώρα διεθνώς και την προέβαλλε σ'όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Μέχρι το τέλος της, υπήρξε γενναία και υποκλίνομαι με σεβασμό σ'αυτήν. Οταν αναφέρεσαι στη λέξη "γυναίκα" για την Μελίνα Μερκούρη το γράμμα Γ είναι πάντα κεφαλαίο.

Μαρία Κάλλας η κορυφαία των κορυφαίων. Το αηδόνι και αδικοχαμένη από μια αγάπη που την πρόδωσε, όπως πρόδωσε μια άλλη αγάπη εκείνη του Menegini ,που την λάτρεψε και την ανέδειξε σ'όλο τον πλανήτη.Βέβαια από τις τυχερές της ζωής με το Θείο δώρο της υπέροχης φωνής της, αλλά και την αδιάκοπη δουλειά της ώστε να αποκτήσει την σκηνική παρουσία που διέθετε και καθήλωνε τους πάντες. Αγάπησε, ήταν λουλούδι, πόνεσε και μαράθηκε. Κατάφερε μέσα από μια μεγαλειώδη καριέρρα να κάνει γνωστή τη χώρα μας και στο πιό δύσκολο κοινό, που μετά την λάτρεψε.

Ειρήνη Παπά, η θερμή και υπέροχη Ελληνίδα ηθοποιός που με παράλληλες και διαφορετικές καριέρρες με την Μελίνα Μερκούρη στον κινηματογράφο, έφερε την μικρή χώρα στο προσκήνιο και τιμήθηκε. Παρά το γεγονός ότι έζησε τα περισσότερα χρόνια στο εξωτερικό και κυρίως στην Ιταλία ερχόταν στη χώρα της για να προσφέρει με την είτε με την παρουσία της είτε υλικά στη χώρα. Πριν κλείσω το κείμενο θέλω να τιμήσω δύο Ελληνίδες που μπορεί να μην είχαν τεράστια διεθνή αναγνώριση, αλλά μου προσέφεραν μεγάλη αγαλλίαση συναίσθηση της ζωής και γνώση διαβάζοντας τα έργα τους, μέσα από αυτά τις αγάπησα ,η Διδώ Σωτηρίου, τα νέα παιδιά ας διαβάσουν να καταλάβουν κάτι απ'αυτή τη βασανισμένη χώρα και η Κική Δημουλά. Καλή η εξέλιξη της τεχνολογία, καλό το Internet αλλά η ζεστασιά ενός βιβλίου δεν αναπληρώνεται........ηλεκτρονικά......διαβάστε για να αγαπήσετε, να ονειρευτείτε.....ζωή χωρίς όνειρο δεν είναι ζωή.............
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Θέμα του Δημήτρη Χριστόπουλου φίλου στο Facebook για την θρησκεία και εκκλησία

...Κάθε Ελληνας που έχει υπηρετήσει στη δεκαετία του '70 ή προηγουμένως, αν σέβεται τον εαυτό του απεχθάνεται την Εκκλησία. Αυτούς τους μυστήριους με τα γένια και τα σατέν που στηνόντουσαν δίπλα σε διάφορους συνταγματάρχες και εσύ έπρεπε να στέκεσαι κλαρίνο γιατί πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ένας Εβραίος προφήτης ονόματι Ιωάννης πιθανόν να είχε βαφτίσει έναν ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο προφήτη στα νερά του Ιορδάνη, γιατί ντάλα καλοκαίρι κάποιος πατέρας της Εκκλησίας αποφάσισε ότι πρέπει να γιορτάζεται η μνήμη της μαμάς του νεαρού προφήτη και να πηγαίνεις άγημα με βήμα κηδείας επειδή ένας διοικητής της Γαλιλαίας πριν από δύο χιλιάδες χρόνια δεν έδωσε χάρη στον Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία συνεργάστηκε με τη χούντα; Με τη στενή έννοια του όρου, όχι. Με την ευρεία, όμως, έννοια του όρου, βεβαίως. Οχι επειδή όρκιζε τους Παπαδόπουλους και τους Ζωιτάκηδες, ούτε επειδή δεν είχε πρόβλημα στο σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων χριστιανών». Η ενοχή της Εκκλησίας ήταν του τύπου «θέλει να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει». Πελάτες -έστω και με το ζόρι- έφερνε η δικτατορία στην Εκκλησία και ποιος μαγαζάτορας δεν θέλει τον πελάτη;

Επίσης, ποιος μαγαζάτορας όταν έχει την αγορανομία δική του δεν θα κοιτάξει να κλείσει το μαγαζί του ανταγωνιστή του; Η σφραγίδα της «επίσημης προμηθεύτριας μεταφυσικών πιστεύω», που έχει εξασφαλίσει η ελληνική Εκκλησία χάρη στο Σύνταγμα, την έκανε να υπερασπίζεται το προϊόν της «έναντι του ανταγωνισμού». Οι Ιεχωβάδες κυνηγήθηκαν στην Ελλάδα, τυπικά επειδή δεν ήθελαν να παίρνουν όπλα όταν γίνονταν στρατιώτες, ουσιαστικά όμως επειδή ήταν αντίπαλο χριστιανικό δόγμα. Στους Ιεχωβάδες απαγορευόταν να προσηλυτίζουν πολίτες, τη στιγμή που η Ορθόδοξη Εκκλησία είχε όλα τα Μέσα, τον Στρατό και την Αστυνομία δικά της για να προσηλυτίζει. Η «εξύβριση των θείων» ήταν αυτόφωρο και μη εξαγοράσιμο αδίκημα. Το να βρίσεις τον Μωάμεθ ή τον Βούδα δεν ήταν.

Χρόνια ολόκληρα φάγαμε στα σχολεία να αποστηθίζουμε τις φυλές του Ισραήλ, σαν να είχαμε γεννηθεί στην Καπερναούμ. Μέχρι το '80 ήταν αδύνατον να παντρευτείς, να πεθάνεις ή να βγάλεις ταυτότητα χωρίς να ανακατευτεί η Εκκλησία. Ο πατήρ Αυγουστίνος στην Πάτρα αμόλαγε τις θεούσες να σταματάνε το καρναβάλι. Στα σινεμά εκκλησιαστικές οργανώσεις μέχρι τις μέρες μας εμποδίζουν κόσμο να δει έργα που προσβάλλουν τις θρησκευτικές ευαισθησίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που για να προσβληθείς πρέπει να αγοράσεις εισιτήριο και να μπεις, όταν η Εκκλησία δεν σκέφτεται ότι η ίδια δεν έχει πρόβλημα να χτυπάει καμπάνες, να βγάζει επιτάφιους και να ανοίγει στην τσίτα άθλιας ποιότητας μεγάφωνα με ήχο που θυμίζουν Τσιγγάνο που πουλάει καρπούζια.

Ολα τα προηγούμενα με έναν Τύπο συνειδητά ή υποσυνείδητα συμβιβασμένο. Από τους παρουσιαστές των εκπομπών, που δίνουν το ρεπορτάζ χωρίς να ξεχνάνε να απολογηθούν για το ότι το κάνουν αυτές τις ημέρες, που «είναι φτιαγμένες για κατάνυξη», μέχρι της εφημερίδες, που στην ημερομηνία δεν ξεχνούν να βάλουν το «Μ» πριν από την ημέρα, σαν η Τετάρτη να είναι Μεγάλη και αν δεν είσαι χριστιανός. Ολα τα ανωτέρω με την ενοχή του αμαρτωλού που ξέρει ότι μια μέρα θα πεθάνει και στον ουρανό ο Θεός θα τον στείλει σε δωμάτιο των δύο αστέρων στον παράδεισο επειδή την Τετάρτη 15 Απριλίου 2009 μετέδιδε τον αγώνα Κολοσσός – ΠΑΟΚ. Πάντως, οι δικοί μας στη «SportDay» να μην ανησυχούν. Πριν με στείλει στην κόλαση ο Κύριος, θα του υπενθυμίσω ότι παρ' όλο που ήταν κομμουνιστές, το «Μ» πριν από τη μέρα ποτέ δεν το ξεχάσανε.

Οσο περισσότερο μπλέκεται η κοινωνία με τη θρησκεία τόσο μεγαλύτερα τα εγκλήματα. Γιατί ο θρησκευτικός σκοταδισμός χρησιμοποιεί τη δύναμη του κράτους. Με αποτελέσματα που να αγγίζουν τη γελοιότητα, όπως το χθεσινό από το Αφγανιστάν, που η Βουλή ψήφισε νόμο ότι ο σύζυγος έχει δικαίωμα να απαιτεί από τη σύζυγο σεξ το λιγότερο μία φορά στις τέσσερις ημέρες. Τα αποτελέσματα πολλές φορές είναι τραγικά, όπως και πάλι στο Αφγανιστάν, όπου μουτζαχεντίν σκότωσαν νεαρό ζευγάρι επειδή είχαν φύγει από τα σπίτια τους ενώ η κοπέλα ήταν αρραβωνιασμένη. Μην παρηγοριόμαστε ότι αυτοί είναι Αφγανοί, μουσουλμάνοι, φανατικοί, υπανάπτυκτοι ή ό,τι άλλο επίθετο θέλουμε να τους κολλήσουμε για να μοιάζουν μακρινοί. Και οι δικοί μας οι παπάδες, αν μπορούσαν, σε τέτοιον κόσμο θα ήθελαν να ζουν.

Στο Βυζάντιο οι μοιχοί και οι μοιχαλίδες τράβαγαν χειρότερα. Διαπομπεύονταν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, με τον λαό να τους πετάει εντόσθια και βρομιές, ενώ το ζευγάρι ήταν καθισμένο ανάποδα σε γάιδαρο και συνήθως έβρισκε τον θάνατο από λιθοβολισμό. Για περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε το αριστούργημα του Κυριάκου Σιμόπουλου «Βασανιστήρια και εξουσία». Και αν σκεφτείτε «αυτά γινόντουσαν τότε», σκεφτείτε και το άλλο. «Εχει ποτέ καταδικάσει η Εκκλησία τα εγκλήματά της στη βυζαντινή περίοδο»; Ούτε κατά διάνοια. Τη θεωρεί τη λαμπρότερη περίοδο της ιστορίας της, γιατί μαζί με την Τουρκοκρατία ήταν οι εποχές στις οποίες είχε τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη.


Οσο για τα σύγχρονα, δεν χρειάζεται παρά να πάει κανένας στη δεκαετία του '50 για να πληροφορηθεί ότι εκτός της Αθήνας οι παπάδες και οι δάσκαλοι απαγόρευαν στα παιδιά να βγαίνουν μετά τις 6 το απόγευμα και να πηγαίνουν σινεμά. Οσο για το σεξ, για να πας να πηδηχτείς σε ξενοδοχείο έπρεπε να έχεις χαρτί ότι εσύ και η τέτοια είσαστε παντρεμένοι."

Πανούτσος Αντώνης - Εφημερίδα Sportday

Δημοσίευση του Δημήτρη Χριστόπουλου για το νεοσυσταθέν Ελληνικό Κράτος 1821

Dimitris Ghristopoulos 11 Ιανουαρίου στις 7:35 π.μ.
Το νεοσυσταθέν Ελληνικό έθνος του 1821 δημιουργήθηκε αρχικά από τις στάχτες του και τα συντρίμμια των αρχαίων αναμνήσεών του, «απ’ τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά» και όχι απ’ τα σκηνώματα των «αγίων» της Ορθοδοξίας, αυτά που περιφέρουν στα προσκυνήματα μέχρι σήμερα οι παπάδες για πλουτισμό και ειδωλολατρία.



Οι θυσίες όλων αυτών των ηρώων, αμέτρητων ντόπιων και αρκετών ξένων, (θυσιάστηκαν με όραμά τους την Ελληνική Αρχαιότητα κι όχι το «Βυζάντιο»), που έχυσαν ποταμούς αίματος για την δημιουργία του Νεοελληνικού κράτους το 1821, απέβλεπαν σε ένα εθνικό κράτος στα πρότυπα του Κλασικού και Αλεξανδρινού Ελληνικού Κόσμου. Γι’ αυτό προέκυψε (στο νέο κράτος) και το (μισητό στους Χριστιανούς και ξεχασμένο για πολλούς αιώνες) όνομα Έλλην-Ελλάς.



Παρά την προσπάθεια των υγειών δυνάμεων του Ελληνισμού (φιλέλληνες, Φιλικοί, Διαφωτιστές, οπλαρχηγοί, οι ήρωες Κλέφτες και κάποιοι Αρματωλοί) το κράτος που προέκυψε αποτέλεσε ένα πιστό αντίγραφο της παρηκμασμένης Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αυτό που όλοι μας σήμερα αποκαλούμε ψευδώς «Βυζάντιο». Κύριο ρόλο σ’ αυτήν την μεταστροφή έπαιξαν κυρίως η Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Φαναριώτες, οι κοτζαμπάσηδες και οι πολιτικοί ταγοί της Ρωμιοσύνης. (Bλ. "Ο κατατρεγμός και η δολοφονία του Γεωργίου Καραϊσκάκη από το κράτος της Ρωμιοσύνης".)



Με δόλιους και συνομωτικούς τρόπους η ηγέτιδα δύναμη της Ρωμιοσύνης η Ορθόδοξη Εκκλησία, κατάφερε να καπελώσει και να και υποβαθμίσει όλους του υγιείς μηχανισμούς του νέου κράτους και κυρίως την παιδεία. Μία μικρή διακοπή με προσπάθεια επαναφοράς των Ελληνικών αξιών έγινε κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας και του Όθωνα. Έκτοτε το Νεοελληνικό κράτος μεταλλάχθηκε οριστικά σ’ ένα Νεορρωμαίικο τριτοκοσμικό κρατίδιο, που μέχρι σήμερα υπολειτουργεί και τρεμοσβήνει κάτω από την ορθόδοξη πνευματική κυριαρχία.



«Ω ταλαίπωρος Ελλάς, δεν ανεστήθης εκ του τάφου, απλώς ήλλαξες τάφον, απ’ τον Τουρκικόν εις τον Χριστιανικόν». Τα λόγια του μεγάλου Έλληνα Διαφωτιστή Αδαμαντίου Κοραή θα ηχούν για πάντα στ’ αυτιά μας και θα μας δείχνουν το μέγεθος της πολιτιστικής μας καταδίκης και της εθνικής μας τραγωδίας, που εκτυλίσσεται χωρίς διακοπή έως σήμερα.



Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις πομφόλυγες δηλώσεις του αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου στον Τύπο λίγο πριν τον θάνατό του: «Ήρωές μας δεν είναι οι αρχαίοι ήρωες και φιλόσοφοι ούτε οι αγωνιστές του ’21, ήρωές μας είναι οι μάρτυρες και οι άγιοι της Ορθοδοξίας, που πέθαναν για την πίστη τους», εννοώντας βεβαίως αυτούς που πέθαναν για τα συμφέροντα (οικονομικά και εξουσιαστικά) της Ορθοδοξίας και όχι για την Ελλάδα.
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Θρησκεία - Θείον - Χριστός

Το ζητούμενο είναι τι απάντηση έχουμε να δώσουμε στο ερώτημα τι ρόλο για την ανθρωπότητα έχει παίξει η θρησκεία και τι εξυπηρετεί; Τον άνθρωπο; Είναι προς όφελός του; Τον αδρανοποιεί ή τον εξυψώνει προς το Θείο! Οι θρησκείες, και αν σταθώ στον Χριστιανισμό αντικατέστησαν την φιλοσοφία, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, συχνά βλέπουμε σε θέσεις όπου υπήρχαν ναοί της αρχαιότητας να έχουν κτιστεί εκκλησίες!!! Τι φοβήθηκε η άρχουσα τάξη; Οι αρχαίοι φιλόσοφοι πράγματι έκαναν τον άνθρωπο σκεπτόμενο ον αυτή άλλωστε είναι η θέση του στον πλανήτη και τον έφερναν κοντά στο Θείο. Ο χριστιανισμός λοιπόν τι σκοπούς εξυπηρετεί μεγάλο το ερώτημα όπως επίσης μεγάλο το ερώτημα για τον ρόλο του κλήρου από το Βατικανό μέχρι το Φανάρι. Ποιοι ήταν υπεύθυνοι για τις σταυροφορίες και για τον μεσαίωνα όπου χάθηκαν εκατομμύρια ψυχές και θησαύρισαν οι αρχιερείς!!! Είναι υπαρκτή η οντότητα του Χριστού; Καμία μαρτυρία ιστορικών δεν αναφέρεται στο πρόσωπό του, ούτε ότι υπήρξε σαν άνθρωπος; Ούτε κάποιος παρατηρητής ούτε κάποιος ιστορικός!!! Περίεργο το μόνο που υπάρχει είναι τα ευαγγέλια δηλαδή κείμενα για καθοδήγηση και φυσικά η διάδοση του Χριστιανισμού δια στόματος από απεσταλμένους δηλαδή βαλτούς ή ανθρώπους που εξυπηρετούσαν συγκεκριμένους σκοπούς. Αν έχετε διαφορετική γνώμη να την κουβεντιάσουμε.
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Πράσινη ανάπτυξη !!!! πριτςςςςςςςςς!!!!

Εχω ευαίσθητο στομάχι ή για να ακριβολογώ ότι μου έχει απομείνει από αυτό, το υπόλοιπο το άφησα κάποτε στον Ευαγγελισμό και ξέχασα να το πάρω φεύγοντας. Γι'αυτό πρέπει να το προσέχω, ήδη διαπιστώνω ότι έχω κάτι ανακατοσούρες με την νέα μόδα των πολιτικών "πράσινη ανάπτυξη" όποιον Ελληνα και να ρωτήσεις για τις πρώτες 100 μέρες της δικυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ "πράσινη ανάπτυξη"σου λέει, αυτό του έμεινε στο μυαλό!!! Πράσινη ανάπτυξη και στα μούτρα σου ρε μου'ρχεται να πω!! Συγνώμη άμα κάνουμε πριτςςςςςςς βλάπτουμε το περιβάλλον δεδομένου ότι περιέχει αυτό πριτςςςςςςςς και μεθάνιο ξέρει κανείς να μου πει?